| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Ανταλλαγή πληθυσμών 1923

Page history last edited by Dimitris Stamatellis 11 years, 3 months ago

Το κείμενο της Συνθήκης για την ανταλλαγή πληθυσμών

«Από 1ης Μαιου 1923, αποφασίζεται η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων ελληνικού ορθοδόξου δόγµατος υπηκόων και των Ελλήνων υπηκόων µουσουλµανικής θρησκείας… Η κινητή περιουσία που υπάρχει στα σπίτια, στα τεµένη, στις εκκλησίες, στα σχολεία, στα µοναστήρια ή στα νοσοκοµεία τους, θα µπορεί να εξέλθει αδασµολόγητα από τη χώρα, µαζί τους. Η ακίνητη περιουσία καθώς θα εγκαταλείπεται, θα απογράφε­ται, θα εκτιµάται και θα ρευστοποιείται από τη Mεικτή Επιτροπή.

»Η διαδικασία ρευστοποίησης θα έχει αναδροµική ισχύ όσον αφορά τις περιουσίες Ελλήνων και µωαµεθανών που έχουν ήδη µεταναστεύσει, οποτεδήπο­τε, από τον Οκτώβριο του 1912 και εξής… Κατ' αρχήν, κάθε πρόσφυγας θα λαµβάνει περιουσία ίσης αξίας µε την περιουσία που εγκατέλειψε. Η αποτίµηση της συνολικής αξίας των εγκαταλελειµµένων περιουσιών, σε αµφότερες τις χώρες, θα συνιστά κρατικό χρέος και µόνο, µεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδος. Αφού ολοκληρωθεί ο ισολογισµός, η πιστώτρια χώρα θα πάρει από τη χρεώστρια διακανονισµό εξόφλησης, σύµφωνα µε τον οποίο ένα µέρος του χρέους θα πληρωθεί σε µετρητά και ένα άλλο µε κρατικά οµόλογα…»

(Melville Chater, Η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην Ιστορία, The National Geographic Magazine, Φθινόπωρο 2000)

 


«…εξίσου τραγικά θύματα και αυτοί [οι μουσουλμάνοι της Θράκης] – που κανείς σχεδόν στην Ελλάδα δεν φαίνεται να τους θυμάται – ενός πολέμου για τον οποίο δεν έφεραν καμμία ευθύνη και στου οποίου τη διεξαγωγή δεν είχαν κανενός είδους συμμετοχή.»

(Γ. Γιαννουλόπουλος, Η ευγενής μας τύφλωσις, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2003)

 


            «Παρ' όλες τις προετοιµασίες της νέας κυβέρνησής τους για την υποδοχή και την περίθαλψή τους, φτάνοντας στη Μικρά Ασία πολλοί από τους µουσουλµάνους υπέφεραν ακόµα πιο πολύ από τους Έλληνες που είχαν ανταλλαγεί. Μερικοί βρέθηκαν σε περιοχές ερηµωµένες, κατεστραµµένες από τον πόλεµο. Άλλοι, πάλι, βρέθηκαν σε χωριά τα καλύτερα σπίτια των οποίων είχαν ήδη καταληφθεί, ενώ τα φτωχότερα τα είχαν διαλύσει για να πάρουν την ξυλεία τους όσοι είχαν αποµείνει µετά τη φυγή των Ελλήνων.

»Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες πέθαιναν από ελονοσία είτε από τις κακουχίες, την ώρα που πλήθος απαλλαγµένων από ψευδαισθήσεις οικογενειών αρνούνταν τα δεύτερης κατηγορίας χωράφια που τους προσφέρονταν, καταλήγοντας ξανά στην περιπλάνηση. Αν κάποιος ρωτούσε “πού πάτε;” ένα απ' αυτά τα καραβάνια που έσερναν τα βόδια και περιπλανιόνταν παντού µέσα στη χώρα, η απάντηση θα ήταν “ψάχνουµε για ένα καλό καπνοχώραφο, όπως εκείνο που είχαµε στη Δράµα” ή, ίσως, “ψάχνουµε για ένα χωραφάκι µ' ελιές, σαν το παλιό µας στη Μυτιλήνη”».

(Melville Chater, The National Geographic Magazine, Φθινόπωρο 2000)

 

 

«Μείναµε στην προσφυγική συνοικία "Χωράφια". Από τον Κήπο που µέναµε ήταν καλύτερα, αλλά ένα δωµατιάκι µάς έδωσαν µε τόσα άτοµα µέσα, που ήταν εξαθλίωση. Προσφυγικός συνοικισµός: πείνα, αρρώστιες και δυστυχία. Όσοι έπεσαν στα προσφυγικά σπίτια και δεν γλίτωσαν γρήγορα από αυτά, έµειναν στάσιµοι. Η παράγκα ρήµαξε το ηθικό του κόσµου, του αφαίρεσε την όρεξη για ζωή, τους συµβίβασε µε την ανέχεια και τη φτώχεια. Τον έκανε βαθιά µέσα στην ψυχή του να νιώθει πρόσφυγας. Οι παράγκες της προσφυγιάς ήταν η ντροπή µας.»

(µαρτυρία Τ. Κακλαµάνου, http://www.de.sch.gr/mikrαsiα/keimena.htm)

 

«Ενάµισυ εκατοµµύριο πεινασµένα στόµατα... Ενάµισυ εκατοµµύριο φτηνά χέρια... Ενάµισυ εκατοµµύριο διψασµένοι άνθρωποι για δουλειά, ... τριγυρνούσαν στους δρόµους της Ελλάδας µε τα χέρια στις τσέπες της ανέχειας!... Και τα "εγγειοβελτιωτικά έργα και η αποξήρανσις των ελών" κουδούνιζαν σε κάθε εκλογική περίοδο, το ίδιο κούφια κι άκαρπα, όπως και η "αστική αποκατάστασις των προσφύγων"... »

(Διδώ Σωτηρίου, Οι νεκροί περιµένουν

 

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.