Ίσως αύριο (In a better world), Δανέζικης παραγωγής 2010

Σε ένα στρατόπεδο προσφύγων κάπου στην Αφρική, ο Anton (Mikael Persbrandt) είναι ένας γιατρός που δίνει άνιση μάχη με τις απάνθρωπες συνθήκες που αντιμετωπίζει. Πίσω στη Δανία βρίσκεται η οικογένειά του, η οποία δε διάγει και τις καλύτερες των ημερών της. Ο Anton και η Marianne (Trine Dyrholm) βρίσκονται σε διάσταση. Ο μεγάλος τους γιος, Elias (Markus Rygaard), υπομένει καθημερινά τη βία και το χλευασμό μερίδας των συμμαθητών του. Ανέλπιστο υποστηρικτή θα βρει στο πρόσωπο του Christian (William Johnk Nielsen), ενός Σουηδού πιτσιρικά άρτι αφιχθέντα από το Λονδίνο που έχει μόλις χάσει τη μητέρα του από καρκίνο, ο οποίος ορθώνει δυναμικά ανάστημα απέναντι στους νταήδες. Τα δύο παιδιά θα γίνουν γρήγορα καλοί φίλοι, ο Christian όμως δείχνει μία σαφή ροπή προς την αυτοδικία, γεγονός που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή.

Στο δρόμο - ή μάλλον την επιθυμία - για έναν καλύτερο κόσμο ο καθένας εντάσσει τον υποκειμενισμό και τις θεωρήσεις του. Συχνά, υπομένοντας μία κοινωνία πολυεπίπεδης βίας το πρώτο που σκέφτεται (;) κανείς να αντιτάξει είναι ακριβώς το ίδιο. Μόνο που έτσι δε στοιχειοθετείται κοινωνία, αλλά ζούγκλα.

Εκεί επικεντρώνεται και η ματιά της Susanne Bier στο "In a better world (Heaven)": σε ζητήματα βίας, αυτοδικίας, κοινής λογικής και εν τέλει στην ικανότητα ή ανικανότητα συγχώρεσης. Σκαλίζει το μάταιο της εξατομικευμένης εξουσιαστικής συμπεριφοράς ψηλαφίζοντας τις οδυνηρές συνέπειες που τη συνοδεύουν. Δύο παιδιά που αντιλαμβάνονται γύρω τους ένα βίαιο κόσμο πιθήκων και που αναζητούν δικαιοσύνη και οικογενειακή ασφάλεια, ενώ οι γονείς αδυνατούν να αφουγκραστούν εγκαίρως τη σοβαρότητα του ζητήματος και να αναλάβουν δράση.

http://www.imdb.com/title/tt1340107/